Dźwigary, Belki, Słupy, Podciągi z drewna konstrukcyjnego BSH – Drewno klejone warstwowo

Drewno klejone warstwowo stosowane jest w budownictwie od lat 50. XX wieku. Surowcem do produkcji jest tarcica świerkowa i sosnowa. Tarcica poddawana jest obróbce termicznej w suszarniach aż do osiągnięcia wilgotności 2 – 12 %. Po przesortowaniu zgodnie z wymaganiami normowymi, deski o grubości do 40 mm poddawane są obróbce mechanicznej, polegającej na frezowaniu czoła desek na tzw. złącza palczaste.

Wykonanie drewna klejowego

Po nałożeniu kleju na złącza klinowe deski łączone w wstęgi (taśmy) o długości nawet do 40 m. Po wysuszeniu kleju wstęgi są układane i ściskane w prasach hydraulicznych w celu otrzymania projektowanego kształtu elementu. Czas przebywania belek w prasach w temperaturze 30 – 40°C jest uzależniony od kształtu belek i rodzaju kleju.

Belki standardowe o przekroju stałym i kształtach prostoliniowych mogą być nagrzewane prądem wysokiej częstotliwości metodą potokową, przechodząc przez prasy dociskowe. Elementy niestandardowe, np. belki o zmiennym przekroju, klejone są na stendach ze specjalnym oprzyrządowaniem hydraulicznym oraz dociskane w spoinach klejowych. Po wyschnięciu kleju produkt poddaje się obróbce, polegającej na wykonaniu zacięć, struganiu i impregnacji.

Drewno klejone powinno spełniać wymagania normy PN-EN 386:1999. Klasy drewna klejonego warstwowo podano w normie PN-EN-1194:2000. Wilgotność drewna stosowanego na elementy klejone warstwowo powinna być zgodna z wymaganiami technologii klejenia i nie powinna przekraczać 15 %. Wartości charakterystyczne wytrzymałości i sprężystości należy wyznaczać na podstawie badań przeprowadzanych według normy PN-EN 408:1998 i normy PN-EN 1193:1999 lub obliczać na podstawie właściwości materiału warstw i połączeń zgodnie z normą PN-EN 1194:2000. Wybrane wartości parametrów technicznych dla drewna klejonego warstwowo klas sortowanych w kraju przedstawiono w załączniku Z-2.3.3-1 do normy PN-03150:2000.

Tabela 6.4.2.4/1. Klasy wytrzymałości drewna klejonego warstwowo stosowanego w budownictwie (według załącznika Z-2.3.3-1 do normy PN-03150:2000)