Drewno lite a drewno klejone – porównanie

Drewno jest surowcem naturalnym wykorzystywanym przez ludzi (m.in do produkcji mebli, opału, w budownictwie i innych gałęziach przemysłu) od bardzo dawna. Kiedyś wszystkie konstrukcje były wykonywane z drewna litego, natomiast obecnie coraz więcej konstrukcji wykonywanych jest z drewna klejonego.

Czym to jest spowodowane?

Drewno klejone posiada lepsze właściwości mechaniczne jak i większą odporność na wpływ czynników naturalnych.
Drewno lite powstaje po przez podwójne przetarcie i m.in dlatego jest bardziej podatne na pęknięcia, deformacje, uszkodzenia i czynniki biologiczne.
Produkcja Drewna klejonego rozpoczyna się od starannego suszenia komorowego lameli z drewna iglastego do wilgotności 8-12%. Wysuszone lamele są strugane, a następnie wizualnie lub maszynowo sortowane na z góry zdefiniowane klasy wytrzymałości. Usuwa się przy tym wszystkie wady drewna, takie jak np. duże sęki, wady budowy, które są automatycznie zaznaczane i wycinane. Na końcach lameli o różnej długości, frezowane są wzajemnie zazębiające się złącza klinowe, które zostają ściśnięte i sklejone. Następnie lamele są przycinane na wymaganą długość, nanoszony jest klej na szersze powierzchnie lameli, które są układane warstwami i sprasowywane. Po wyschnięciu kleju belki są strugane, a krawędzie fazowane.

Najczęściej stosowanym gatunkem drewna do produkcji klejonki jest świerk. Drewno klejone wyróżnia wysoka, w porównaniu z drewnem litym stabilność kształtu. Drewno lite znacznie wysycha w stanie zamontowanym. Wykrzywia, wypacza i kurczy się. Drewno lite o wysokości 24 cm kurczy się przykładowo podczas wysuszenia z wilgotności 30% do wilgotności 10% o 10-20 mm. Ponadto mogą powstawać znaczne pęknięcia. Najczęstszą przyczyną nieszczelności ścian zewnętrznych i towarzyszących im szkód spowodowanych wilgocią, jest kurczenie się litego drewna, które w czasie montażu było zbyt mokre. Gotowe drewno klejone ma wilgotność (8-12%). Drewno klejone warstwowo, dzięki obróbce wykazuje znacznie lepsze właściwości, niż drewno lite, nie paczy się, a jego tendencja do pękania jest bardzo mała. Dzięki temu, nadaje się szczególnie dobrze do wykonywania elementów budowlanych, będąc podstawą szczelnych konstrukcji o stabilnym kształcie. Drewno klejone warstwowo wykazuje większą wytrzymałość i lepszą sztywność, niż lite drewno.

Konstrukcje z drewna klejonego, charakteryzuje niesamowita lekkość oraz estetyka i ciepło. Łączenie elementów drewna klejonego z innymi materiałami, nie powoduje mostków cieplnych. Ponadto, drewno klejone w porównaniu do litego, charakteryzuje brak konieczności dodatkowej impregnacji, mającej na celu ochronę biologiczną. Grzyby niszczące drewno, aby rosnąć potrzebują wilgoci w drewnie, którą można wyeliminować, gdy drewno klejone warstwowo zostanie prawidłowo zamontowane, pod dachem i we wnętrzu. Dlatego zgodnie z normami w prawie wszystkich przypadkach można zrezygnować z chemicznych środków ochrony drewna. Drewno klejone charakteryzuje się dużą ogniotrwałością, co ma duże znaczenie przy elementach nośnych budynków.

Nie należy sądzić, że drewno klejone jest lepsze w każdym detalu od drewna litego. Przykładem mogą być chaty góralskie w polskich górach. Belki, z których są one budowane górale suszą naturalnie. Według ich receptury np. na 1 cm grubości odpowiada 1 rok suszenia na powietrzu. Nie ulega wątpliwości, że domy zbudowane wg tej zasady są wytrzymałe i długowieczne.

Analizując ogrom zalet drewna klejonego, można stwierdzić, iż jest ono doskonałym materiałem budowlanym, który wykorzystać można do konstrukcji na miarę XXI wieku.